Ζουράρις "Αντίβαρο" Λεκτικό ρεμίξ

Η ιδιοκτήτρια του παγόσπιτου αδυνατεί προς το παρόν να αναλάβει καθήκοντα επειδή, κατα τη διάρκεια του γυρίσματος της υπερπαραγωγής της (συμπαραγωγή μετά των Ιλλουμινάτων, των Μασόνων, της Μοσάντ, των Ελευθεροτεκτόνων, της λέσχης Μπιλντενμπέργκ, των ερπετικών κυριάρχων του κόσμου, των άθεων Δαρβινιστών, των παλαιοημερολογιτών, των Ιεχωβάδων, των Σαηεντολόγων, της Αουμ Σινρικύο, της Αλ Κάιντα, της Αλ Γκάιντα, των αναρχοκομμουνιστών, της παγκοσμίου λεσβιακής συνωμοσίας και λοιπών σκοτεινών κυριάρχων του κόσμου) εξετέθη εις το φώς και το πύρ των λόγων του πανσέπτου Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, τους σοφούς στοχασμούς του αρχιδιανοητή Χρήστου Γιανναρά ο οποίος μόνος κατανόησε σε βάθος τις προεκτάσεις της κβαντικής θεωρίας, και τον χυμώδη λόγο του Κώστα Ζουράρι και τυφλή και κωφή, όπως ο Παύλος όταν οραματίσθηκε το πνεύμα το άγιο, μονολογεί ψέλλουσα ακατανόητα λόγια περι προφητειών για το 2007. Θεωρώ ότι θα ανανήψει σύντομα, και απαλλαγμένη από το φωταδιστικό μίασμα, θα γίνει ενεργός παράγων στην εγκαθίδρυση του νέου βυζαντινού καθεστώτος.

Προκειμένου να συμβάλλω δε στην βελτίωση ποιότητας του μέχρι πρότινος ασύνδετου και χυδαίως ρεκάζοντος ιστολογίου, θα σας προσφέρω, μία ελεύθερη ψευδοτυχαία διασκευή στο αριστουργηματικό κείμενο του Κολοσσού της διανόησης Κώστα Ζουράρι.

Με αδερφικούς χαιρετισμούς,
γέρων Μαρκιανός
(κατα κόσμον Μάρκος Φ. Τσένης, άρτι ανανήψας ορθόδοξος, νυν μονάζων εις την μονήν της Παναγίας της Ολισβοκρατούσας)

+αναδιαταξονκανιβαλισονευλογησον+



Ζουράρις ρημίξ

Κατά τα λοιπά: Το Συνοδικό αυτό κείμενο, πρέπει να διδάσκεται ως υπόδειγμα διαπραγματευτικού - τεχνικού και οντολογικού άθλου στους διπλωμάτες μας του υπουργείου Εξωτερικών τεμενάδων. Φαντάζεσαι, τι ευλύγιστο σθένος και τι εύκαμπτο αρραγές χρειάστηκε στους ημετέρους Συνοδικούς, ώστε οι φοβεροί Καρδινάλιοι της Curia να καταπιούν αυτήν την αθλία ONE, τριάντα εκατομμύρια φτωχών Eυρωπαίων τρέφονται άθλια, ξεχασμένες αρρώστιες επανεμφανίζονται, μειώνεται η αντοχή, αυξάνει η θνησιμότητα και η στοργή μειώνει τη φτώχεια, απαλύνει την κακή διατροφή και θέλει να βλέπει ήρεμα τους δικούς του, διότι η αγκαλιά και η Cοmmissinn έβγαλε τον σκασμό!
Αλλά όταν έχεις μέσα σου τον Τσάμπερλεν, πώς να μην τον πετύχει»! Aυτά τα περίλαμπρα ελληνικά γράφονται εν μαρτυρία αρετής, ακριβώς διότι αναδύονται από μία ένδον χώρα του ήθους. Aυτό το έξοχο περιοδικό της Aλεξανδρουπόλεως και το υποδειγματικό σε ορθοφροσύνη κείμενο του Γιάννη X. Kουριανίδη έρχεται από την καλή. Την του Μονάχου(1). Ο κύριος Τσάμπερλεν από την κτηνώδη υλοφροσύνη των πλουσίων και των «Προστατίδων Δυνάμεων», ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Ουδέποτε το Ελλαδικό κρατίδιο μπόρεσε να συντάξει και να προτείνει τέτοιον διαπραγματευτικό λόγο, όπως ο λόγος που ακούστηκε, φωνή μεν Χριστοδούλου, σώματι δε ορθοδόξου Κωνσταντινουπολίτικης οικουμένης. Δύο χιλιάδες χρόνια θεσμός: θεμιστός, ιεροπρακτικός, λαοκεντρικός. Το γραπτό της Συνόδου μας απέδειξε ταυτοχρόνως, τι σημαίνει να έχεις ένα Κράτος της Μελούνας, της Προστασίας και των «Προστατίδων Δυνάμεων», ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Ουδέποτε το Ελλαδικό κρατίδιο μπόρεσε να συντάξει και να τη βρίζουν «βρίζοντας ξένοι φαντάροι», Aμερικάνοι.
Aλήθεια, προσέξατε μήπως, πώς, κατά την προεκλογική περίοδο των ευρωαναθυμιάσεων, το Στέιτ Nτιπάρτμεντ τσουβάλιασε ―για ένα μήνα― τον Mπερνς; Διότι ακόμη και τα τέρατα των think tanks αντελήφθησαν ότι κάθε δήλωση του ενταύθα Aμερικανού ανθυπάτου, του απονέμοντος εύσημα επί αγαστή συμπνοία των εκσυγχρονιστών, του έκοβε του Σημίτη 100.000 ψήφους, τουλάχιστον. Διότι ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει τι κακόν ηργάσατο και είργασται τελεσιδίκως ο Σημίτης: ONE, δηλαδή, ανεργία γενική στο 13%, ανεργία των νέων στο 34%, καταστροφή της υγιείας των εργαζομένων με το «κυλιόμενο», σπαστό ωράριο, (που βαπτίζεται «ευελιξία των εργασιακών σχέσεων») και, που έχει ως αποτέλεσμα να κυλιέται στην παθογονία και την αρρώστια ο κάθε «σπαστός» εργαζόμενος. Όλη, η τάχα μου «ευέλικτη» νέα αναδιάταξη της εργασίας, παράγει επιστροφή στον εργασιακό δυτικό μεσαίωνα: αυτή είναι η «σύγκλιση», που ονειρεύεται ο Σημίτης. Eίχα το επαχθές προνόμιο, με την ενοποιό σύνθεση του λόγου του, την απούσα ενότητα της πράξης.
Είναι μνημείον πατερικής διακρίσεως: το Συνοδικό μας γραπτό, διά της εκφωνήσεώς του από τον παππού του, Διονύσιο Λαέρτιο, ότι «επαινούμενος υπό των πονηρών, αγωνιώ μη τι κακόν ηργάσατο και είργασται τελεσιδίκως ο Σημίτης: ONE, δηλαδή, ανεργία γενική στο 13%, ανεργία των νέων στο 34%, καταστροφή της υγιείας των εργαζομένων με το πράον, μειλίχιον, που διακατείχε το σώμα και το υποδειγματικό σε ορθοφροσύνη κείμενο του Γιάννη X. Kουριανίδη έρχεται από την άλλη το Κράτος της Ψωροκώσταινας, διαρκείας εκατόν εβδομήντα ετών καρπαζιάς και υπουργείου Εξωτερικών τεμενάδων: από την άλλη το Κράτος της Ψωροκώσταινας, διαρκείας εκατόν εβδομήντα ετών καρπαζιάς και υπουργείου Εξωτερικών τεμενάδων: από την ένδον χώρα του ήθους. Aυτό το έξοχο περιοδικό της Aλεξανδρουπόλεως και το υποδειγματικό σε ορθοφροσύνη κείμενο του Γιάννη X. Kουριανίδη έρχεται από την καλή. Την του Μονάχου(1). Ο κύριος Σημίτης, ήδη, με την πρωθυπουργική του προϋπηρεσία, προτείνει στον ελληνικό λαό, μετεκλογικώς, ένα κοινωνικό και εθνικό Μόναχο ενδοτισμού στις έξωθεν πιέσεις, άκρας αποσυνθέσεως του κοινωνικού ιστού, Μάαστριχτ μιας κοινωνίας αποκλεισμού των φτωχών, διότι θα ενισχύονται συνεχώς οι ολίγοι της οικονομικής ολιγαρχίας και ένα συνολικό αποτέλεσμα πολιτιστικής αφασίας.
Στο δε εθνικό επίπεδο, θα έχουμε από τον πλατωνικόν «Φαίδρον», ότι «ψυχή πάσα αθάνατος» (Φαίδρος XXIV). Γιατί; Διότι, «το γαρ αεικίνητον αθάνατον». Pωμιοσύνη: Ψυχή αεικίνητος αθάνατος. Kαι, θανατίλα, η υλόφρων ακινησία των «εκσυγχρονιστών». Ο κύριος Σημίτης απέδειξε πως η παιδεία τον, η αχηδία τον και, ίσως οι δεσμεύσεις τον, τον υποχρεώνονν να εκλαμβάνει την Ελλάδα ως συνορεύουσαν με το ιδιαζόντως εις βάρος μας επιβαρυ- ντικόν, ότι δεν μπορούσε να αρκεστεί στα δικά μας, ως έκφραση μάλιστα αβροφροσύνης προς τον εμβρόντητο Πάπα, τι σημαίνει να είσαι επί δύο χιλιάδες χρόνια θεσμός: θεμιστός, ιεροπρακτικός, λαοκεντρικός. Το γραπτό της Συνόδου μας απέδειξε ταυτοχρόνως, τι σημαίνει να είσαι επί δύο χιλιάδες χρόνια αυτοκρατορικής πείρας. Θουκυδίδειον και ορθόδοξον τέχνημα: Ο Συνοδικός μας Αρχιεπίσκοπος τα έθεσε όλα, ως ισόκυρα, ενώπιον του Αιρεσιάρχου-μέλλοντος και τέως αδελφού μας. Το Συνοδικό - συλλογικό γραπτό, που διάβασε και προφανώς συν-έγραψε και ο εκσυγχρονισμός του.
Τις προάλλες στην τηλεόραση η καθηγήτρια της οικονομίας, κυρία Νεγρεπόντη-Δεληβάνη, πολτοποίησε κυριολεκτικά έναν ακολουθίσκο του κυρίου Σημίτη, ο οποίος παρίστανε τον υφυπουργό του επί των Οικονομικών. Η κυρία Νεγρεπόντη-Δεληβάνη είναι -ευτυχώς και επιτέλους- υποψηφία στους συνδυασμούς του Τσοβόλα, λαμπρή δηλαδή διέξοδος απέναντι στους φετφάδες και τα φερμπότεν των εν Βρυξέλλαις ολιγαρχικών. Διότι, υπάρχει αντεπίθεση έναντι τον ευρω-καπιταλισμού του Μάαστριχτ και αυτό το αποδεικνύουν οι υποδειγματικοί -κατά Σημίτη- και χαριεντιζόμενοι μ' αυτόν, Γερμανοί: το κρατίδιο της Σαξωνίας ανάγκασε τον ομοσπονδιακό υπουργό Οικονομικών Guenter Rexrodt να δηλώσει ότι η Γερμανία Θα υποβάλλει μήνυση κατά της Commission (πρεμιέρα ευρω-μπάχαλου!), αν μέχρι της 16 Σεπτεμβρίον τ.ε. οι Βρυξέλλες δεν εγκρίνονν τις επιδοτήσεις που έδωσε η Δρέσδη στην Φολκσβάγχεν για να μειωθεί η ανεργία στην Σαξωνία! Ο δε Ferdinand Pιeeh, πρόεδρος του διευθυντηρίου της εταιρείας δήλωσε: <<Εχω στο χέρι τα λεφπά και θα τα επενδύσω, χωρίς να περιμένω!>>. Αυτό είναι διαπραγμάτευση, κύριε Σημίτη μου <<εντός Μάαστριχτ>>! Και μη μου πεις, ως λυπημένη καμπαρντίνα, πως η Σαξωνία είναι Γερμανία, διότι ως γνωστόν η, κουτσουλιά Δανία, επέτυχε, ως Βίκινγκ Μάασεριχτ αλά καρτ και η εγκληματικότητα.
Aυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη του Ελληνισμού και της διαφυλάξεως της ειρήνης, αυτό που, ήδη, έχουμε υποστεί μία ακατάπαυστη άλλυσο πρωτοβουλίας των άλλων και αβουλίας δικής μας, όπου αλυσοδεμένοι σε τρίπτυχα ντροπής τύπου Ιμια - Γαύδος - Δερύνεια, θα χάσουμε την εθνική μας συνείδηση και θα αποτελέσει υπόβαθρον μνήμης για την μετέπειτα ζωή του Ελληνισμού μετά το 480 π.Χ. Το κατάλαβες, ω εκσυγχρονιστάν;
«H EΛΛAΔA είναι δυστυχώς ανίκανη να παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό στις εξελίξεις. H... λογιστική διαχείριση των κοινών μας εχ μέρους τον, συνιστά μία ήδη εν κινήσει τρίτη Μικρασιατική καταστροφή, light, όπως και ο Χριστόδουλος συν τοις συνεκδήμοις αδελφοίς αυτού, αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα Κείμενα γραπτά του νεοελληνικού πολιτισμού. Πολλαπλώς μνημείον άθλου, που μνημειώνει εντός του μνήμες ορθοπραξίας και ορθοεπείας και θα παλέψουμε για να μη δείτε με την πρωθυπουργική του προϋπηρεσία, προτείνει στον ελληνικό λαό, μετεκλογικώς, ένα κοινωνικό και εθνικό Μόναχο ενδοτισμού στις έξωθεν πιέσεις, άκρας αποσυνθέσεως του κοινωνικού ιστού, Μάαστριχτ μιας κοινωνίας αποκλεισμού των φτωχών, διότι θα ενισχύονται συνεχώς οι ολίγοι της οικονομικής ολιγαρχίας και ένα συνολικό αποτέλεσμα πολιτιστικής αφασίας.
Στο δε εθνικό επίπεδο, θα έχουμε από τον παππού του, Διονύσιο Λαέρτιο, ότι «επαινούμενος υπό των πονηρών, αγωνιώ μη τι κακόν είργασμαι»! Kαι σύμπας ο ελληνικός λαός, που τον κάνει σεβαστό και υπολογίσιμο, ανατρέποντας την άθλια εικόνα της γλοιώδους πολιτικής των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. «...
Kαταλάβαμε πια ότι ο πραγματικός στόχος του παγκόσμιου εξουσιασμού είναι η ετυμηγορία του Παγκόσμιου Oργανισμού Yγιείας. O άνθρωπος είναι ένα εύθραυστο ζωντανό: θέλει, σταθερότητα στον ύπνο, όχι συχνή αλλαγή πλαισίου ζωής, ισόρροπη διατροφή και ενισχύει τις αντιστάσεις του ζώντος. M' αυτήν την αθλία ONE, τριάντα εκατομμύρια φτωχών Eυρωπαίων τρέφονται άθλια, ξεχασμένες αρρώστιες επανεμφανίζονται, μειώνεται η αντοχή, αυξάνει η θνησιμότητα και η στοργή μειώνει τη φτώχεια, απαλύνει την κακή διατροφή και θέλει να βλέπει ήρεμα τους δικούς του, διότι η Ελλάς, δηλαδή η προσωπική μου ευμάρεια, πρέπει να διδάσκεται ως υπόδειγμα διαπραγματευτικού - τεχνικού και οντολογικού άθλου στους διπλωμάτες μας του υπουργείου Εξωτερικών τεμενάδων: από την ένδον χώρα μας: από εκεί όπου πάλλει το ευ ζην και θάλλει το ευ ζην και θάλλει το ευ ζην και θάλλει το ευ θνήσκειν του τρόπου μας, κόλαφος και ονειδισμός για όλον τούτο τον σεσηπότα γραικυλισμό του «ανήκομεν εις τη Δύσιν» ή το τρισβάρβαρο εκσυγχρονιστήρι του «μονόδρομος ή ONE» και του ραγιαδισμού. Nαι! «O λαός μας δεν αντέχει άλλες ταπεινώσεις. Kι αν για τα πρόσωπα που πρέπει να κοιμάται ήσυχη. Κι αυτό γίνεται μόνον όταν κυβερνουν άνθρωποι της αρεσκείας μου ανεξαρτήτως κομμάτων, έστω και Τσάμπερλεν.

Υ.Γ. : (*συνέρχεται-τραβάει παραπέρα τον γέροντα*)
Κακό παράδειγμα δώσαμε στους γειτόνους μας με το Culture guide...
(*γέροντας φέρνει αγιαστούρα στο κεφάλι του πτηνού*)
(*πτηνό επανέρχεται σε κατάσταση προφητικής αφασίας*)