Καλό χειμώνα (θα'θελα...)

Όχι, δεν πέθανα ακόμα - μου έκατσε ένα ταξίδι για να δώ κάποιους συγγενείς οπότε, χωρίς δεύτερη σκέψη καβάλησα το πλοίο και πήγα να κάνω μπουρμπουλήθρες σε στοιχειωδώς καθαρή θάλασσα (Καλε, που έχουνε πάει τα εισιτήρια των πλοίων; Στο Λονδίνο να πήγαινα, λιγότερο θα πλήρωνα...).
Και γύρισα τώρα πρόσφατα.
Και μπήκα στο blog του καλού καθηγητή για catching up.
Και καμάρωσα τα χάλια μας.
Δεν είμαστε μόνο πάτος στην πληροφορική, αλλά και στην αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης. Ευτυχώς που μετράνε τους Κυπρίους ξεχωριστά, αλλιώς θα γινόμαστε ρόμπα κλαρωτή με μεγάλα κουμπιά (αντί για ρόμπ-νετ-σάμπρ που είμαστε τώρα). Εμείς και η Κύπρος έχουμε αναλογικά τους περισσότερους αρνητές της θεωρίας της εξέλιξης απο κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα (εντάξει, για την Ιαπωνία ούτε λόγος να γίνεται). Χειρότεροι απο εμάς είναι μόνο το Τουρκιγιέ και η Ιησουλάνδη, αν αυτό είναι παρηγοριά (εγώ, προσωπικά, δεν το βρήκα παρήγορο).
Άντε και εις κατώτερα (εννοείται ότι το κακέμφατο δεν είναι καθόλου συμπτωματικό).
Λίγο έξτρα σχολιασμό θα βρείτε εδώ (το ήξερα ότι έχουμε μπόλικους σκατόμυαλους εδώ, παιδί μου), εδώ, εδώ (πολύ ενδιαφέρον).
Για τα "καθ'ημάς" κοιτάξτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ... (όρεξη να έχετε, γκουγκλίστε και δείτε)...

Και μερικά ελληνικά αριστουργήματα (Έτσι για να μη λέτε ότι μόνο τα γιάνκις έχουν τρελούς φονταμενταλιστές...):
-...(το ξέρετε το περίεργο φωνήεν που είναι ανάμεσα στο "α", το "ε" και το "ου" το οποίο βγαίνει απο το λάρυγγα των πεδινών Θεσσαλών όταν έχουν μείνει αλάλου; Αυτό.)
-Η ηλιθιότητα του δημιουργισμού συμπυκνωμένη στα ελληνικά...
-To "χρυσ"ωρύχειο από χοντρομαλακίες της γνωστής κωλοχτύπας κολλεκτίβας δογματικής έρευνας...