Ελλάς Α.Ε.

(μικρή παραλλαγή σε ένα θέμα εμπευσμένο απο την "Εκλογική σεντονιάδα" του Zaphod)

Νιωθω ότι κάθε κυβέρνηση καθρεφτίζει την οικονομία και τις κλίμακες παραγωγής της κοινωνίας που αντιπροσωπεύει.

Η αρχαία Αθήνα με τις μικρής κλιμακας οικονομικές δραστηριότητες -εκ των πραγμάτων- είχε την άμεση δημοκρατία και, τουλάχιστον στην αρχή, οι ρόλοι του πολίτη και του επικεφαλής παραγωγικής μονάδας ταυτιζόντουσαν. Η Ρώμη, αν και ακολούθησε παρόμοιο μοντέλο στην αρχή, εν τέλει, με τις κατακτήσεις και τη συσσώρευση σε λίγους των μέσων παραγωγής και εξουσίας (φαινόμενο που επισήμανε ο θείος Άνταμ) γλίστρησε σε Ανατολή και Δύση στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, τη στρατιωτική δικτατορία και εν τέλει την ελέω θεού απόλυτη μοναρχία που πήγαινε πακέτο με το φεουδαρχικό σύστημα (Ένας θεός στον Ουρανό, ένας βασιλιάς στη γή στον οποίο ο θεός δίνει τον έλεγχο των μέσων παραγωγής και ο οποίος τα μοιράζει όπως του καυλώσει τον φωτίσει το ως άνω φανταστικό όν.) Η δυτική Αναγέννηση, με τους δεκάδες αλληλοφαγωνόμενους ευγενείς, τη διάσπαση των περιουσιών, την ανακάλυψη νέων πλουτοπαραγωγικών πόρων, και τις ευκαιρίες που ξαναδινόντουσαν σ'εκείνους που δεν κατείχαν γη να ξαναγίνουν παραγωγοί, έφερε στην επιφάνεια θεσμούς που έδιναν στον μικρό παραγωγό μερίδιο εξουσίας - τα κοινοβούλια στα βασίλεια, οι φωτισμένες μοναρχίες, τα διάφορα δημοκρατικού τύπου πολιτεύματα...

Λογικό είναι. Το βασικότερο πράγμα που πρέπει να κάνει ένας οργανισμός είναι να φάει. Άρα η συμπεριφορά του θα καθοριστεί κατά κύριο λόγο από τον τρόπο που θα τραφεί. Το ένστικτο της κατανάλωσης δεν είναι παρά η μεταλλαγμένη ορμή του να φάμε - γι'αυτό είναι και τόσο δυνατό. Είσαι ότι τρώς, ή μάλλον είσαι ο τρόπος που τρώς και ο τρόπος που βρίσκεις την τροφή σου ή την ωσεί "τροφή" σου.

Και σήμερα, ο τρόπος που βρίσκουμε την "τροφή" μας είναι διαμορφωμένος από την μοντέρνα καπιταληστρική "εταιρεία". Κι έχει πλέον εκφραστεί ρητά ότι η κοινωνία πρέπει να αναδομηθεί κατά τα πρότυπα των σύγχρονων εταιριών.

Για να δούμε λοιπόν πως είναι μια τυπική μεσαία εταιρεία:
Μια εταιρεία κατέχεται και ελέγχεται από τους μετόχους της, οι οποίοι κατά κανόνα δεν εργάζονται σε αυτή και οι οποίοι δεν είναι υποχρεωτικό να ενδιαφέρονται γι'αυτή ή τους εργαζομένους της. Το μόνο απαράιτητο είναι να ενδιαφέρονται για την κερδοφορία της, άντε και για το ίματζ της μέχρι το βαθμό που αυτό επιδρά στην κερδοφορία της. Δεν είναι καν απαραίτητο αυτοί οι μέτοχοι να είναι φυσικά πρόσωπα - δηλαδή άνθρωποι σαν εσάς κι εμένα. Θεωρητικά τα επίπεδα που μπορούν να βρίσκονται ανάμεσα σε ένα ανθρώπινο όν και τον ελεγχο μιας εταιρείας περιορίζονται μόνο απο τον αριθμό των υπαρχουσών εταιρειών στον πλανήτη. (Μια εταιρεία μπορεί να έχει ανώνυμες μετοχές και να ελεγχει μια εταιρεία που έχει ανώνυμες μετοχές και ελέγχει μια άλλη εταιρεία κ.ο.κ.)

Η διοίκηση μιας εταιρείας λογοδοτεί μόνο στους μετόχους της εταιρειας, στους οποίους συχνά ανήκει. Σκοπός της λοιπόν είναι να μεγιστοποιήσει τα κέρδη χωρίς να βλάψει το ίματζ της εταιρείας τόσο ώστε να έχει επίπτωση στα κέρδη.

Τι παρατηρούν τα έξυπνα παιδάκια;

Η επιθυμία του εργαζόμενου και η ποιότητα ζωής του δεν είναι καν στα ζητούμενα.

Εκτός απο την υπεραξία που παράγει ο εργαζόμενος, ο εταιρικός καπιταλισμός κλέβει και καταπατά και την ποιότητα ζωής του, όσο μπορεί να το κάνει χωρίς να χάσει τους καταναλωτές του. Γιατί νομίζετε ότι γίνεται το outsourcing? Γιατί όταν δεν ταυτίζονται οι ρόλοι του πελάτη και του εργαζόμενου, μπορείς ακόμα και να καταστρέφεις αναλώσιμους εργαζομένους προκειμένου να ρίξεις το κόστος. Για να μην πούμε για το περιβάλλον : το δάσος αξίζει μόνο όσο τα έπιπλα που θα φτιαχτούν απο τα δέντρα του και τα οικόπεδα στα οποία θα κοπεί όταν εκχερσωθεί.

Φυσικά, για να επιτευχθούν αυτά, θα πρέπει ο άνθρωπος-επόπτης της εταιρείας να μην έχει κανέναν ενδοιασμό να θυσιάσει έναν συνάνθρωπο ή κάτι αισθητικά όμορφο προκειμένου να δρέψει προσωπικά οφέλη -αν μάλιστα το απολαμβάνει, ακόμα καλύτερα. Η ψυχιατρική έχει ονόματα γι' αυτό το είδος ανθρώπων: Παθολογικοι ναρκισσιστές και κοινωνιοπαθείς(=sociopaths). Έχει παρατηρηθεί ότι τα ανώτατα κλιμάκια μιας εταιρειάς κατά κανόνα βράζουν από "λειτουργικούς" ναρκισσιστές και ψυχοπαθείς (π.χ. ο "οριακά" κοινωνιοπαθής Steve Jobs και ο παθολογικά ναρκισσιστής Bill Gates). Και όποιος έχει μάτια βλέπει την ελάχιστα καλυμμένη απέχθεια και το μίσος των εταιρικά προσανατολισμένων νεοφιλελεύθερων για τους κοινωνικούς θεσμούς: όταν λένε "λιγότερο κράτος" εννοούν "λιγότερη κοινωνική πρόνοια και αλληλεγγύη" ενώ αφήνουν τους θεσμούς της καταστολής ανέγγιχτούς (αν όχι ενδυναμωμένους). Η μόδα είναι διεθνής και έχει καταλάβει όλο τον δυτικό και ωσεί δυτικό κόσμο. Μπούς, Μπερλουσκόνι, Σαρκοζί, Γιουστσένκο, Μπλαίρ - όλοι χρήσιμοι μάνατζερς της διακυβέρνησης, όλοι με ορατό το στίγμα της κοινωνιοπάθειας και του ναρκισσισμού.

Να πάμε και στα δικά μας, την Ελλάς Α.Ε.. Στην ναρκισσιστική ακηδία του Κωστάκη του Βου, στην άσπλαχνη κοινωνιοπάθεια του Αλογοσκούφη, στην παθολογική ναρκισσιστική γελοιότητα του Χαμουράι. Στο βάθος ο Βενιζέλος (το χρώμα αλλάζει, η ψυχανωμαλία είναι η ίδια) να μηχανεύεται να καθίσει τα παχουλά του οπίσθια στις καρέκλες του CEO και να ξωπετάξει το μικρό νέρντ που του μπήκε σφηνόπουτσα στην προεδρία του σΠΑΣΟΚ, ενώ ο μικρός ρουφιάνος Καρατζαφύρερ (το χρωμα αλλάξε, η ψυχανωμαλία κτλ.) ονειρευεται καρέκλα (και να δείτε που θα την πάρει).

Δεν έχει σημασία κι αν αλλάξει ο CEO. Εκείνοι που θα επιβάλλουν την πολιτική θα είναι οι μέτοχοι. Και οι μέτοχοι θέλουν απλά να βγάλουν τα λεφτά τους, δεν τους νοιάζει αν θα ψοφήσει ο εργαζόμενος, δεν τους νοιάζει καν αν θα διαλυθεί η εταιρεία- υπάρχουν κι αλλού επενδύσεις να τζογάρουν.

Κι εμείς οι απλοί εργαζόμενοι της Ελλας Α.Ε.; Απλήρωτες υπερωρίες, μισθοί της πλάκας, ιατρική ασφάλιση που δεν φτάνει να γιατρέψεις μια γρίππη, κωλογλείψιμο στον προϊστάμενο μπάς και μπορέσουμε να πάμε να κατουρήσουμε, απαίτηση να δουλεύουμε για το καλό της εταιρείας τραγουδώντας τον ύμνο της, με αντάλλαγμα ένα φλιτζάνι με τη γαλανόλευκη χαλκομανία και μια φραπελιά με οζονούχο νερό αν αρρωστήσουμε (αν είμαστε τόσο άρρωστοι ωστε να μη μας θεραπεύουν τα άχρηστα ματζούνια, είμαστε άχρηστοι και αντιπαραγωγικοί και καλό είναι να ψοφήσουμε πιο γρήγορα - ευγονική εν δράσει) .

Σ'ευχαριστώ, ω εταιρεία.

...

Υ.Γ. Τα ίδια ισχύουν ακόμα και αν η εταιρεία είναι κρατική σε Ι.Χ. κράτος π.χ. σταλινική και μετασταλινική Σοβιετία και Κίνα - απλώς αντικαταστήστε το "μέτοχοι" με το "στελέχη του κόμματος".