"...το δε τη κρατησάση του γένους μαλακία τε και βλακεία"

Σε τρείς καταστάσεις είχε κολλήσει ο ψυχισμός μου, βλέποντας στην τηλεόραση το χάος των πυρκαγιών. Κλάμα-γέλιο-οργή, ξανά και ξανά, μέχρι που έκλεινα το κωλοκούτι, πήγαινα για μια βουτιά μπάς και κατεβει το αίμα απ'το κεφάλι. Κατέβαινε το αίμα, άνοιγα να δω που βρισκόμαστε, και ξανανέβαινε - τζάμπα η βουτιά. Τζάμπα και ο "Κόσμος" του Sagan που είχα κάνει επανάληψη για να στρώσει το μέσα μου.
Ποιός μιλάει για τη γή, καημένε μου, μακαρίτη Κάρλ; Ποιός χέστηκε για τη γη εδω περα, καημένε μου Κάρλ; Εσύ πέθανες νωρίς, ευτυχώς, δεν χρειάζεται να καταπιείς απο ντροπή τους επαίνους για τους Έλληνες.

Η αντι-εξέλιξη, ο κομψοτατα εξελιγμένος αυτοκτονικός μηχανισμός που προέβλεψαν οι επιστήμονες της κυβερνητικής σε πλήρη άνθιση, βασισμένος όχι στο AGTC του DNA αλλά στο ΓΤΠΚ του EOK (EllinOrthodokso Karaputsaklaradiliki).

Μια πυροσβεστική ανεξόπλιστη κι ασυντόνιστη -δεν έχει μίζες ο πυροσβεστικός εξοπλισμός, Γιώργο...- που έφερνε γύρους χωρις σκοπό σαν κοψοκεφαλιασμένο κοτόπουλο και που περίμενε να ενημερωθεί για τις πυρκαγιές απο το τηλέφωνο ή τους δημοσιοκάφρους (τον Τιούριγκ μου μέσα, είμαστε στο 2007, δορυφόρους έχουμε). Κι έβγαινε ο επικεφαλής με τις σαρδέλες στον ώμο : "Επιχειρούν τόσοι εδω, τόσοι εκεί, ένα αεροπλάνο εδώ..." Τι επιχειρείτε, ρε χαμένοι; Πείτε τα απλά "Εχουμε φωτιές εδώ, εδώ κι εδώ σ´ αυτή κι αυτή τη φάση, αυτή έσβησε, αυτή ελέγχεται, αυτή δεν ελέγχεται αλλά προσπαθούμε" Κι όχι τίποτε άλλο, μετά βγαίνει ο κάθε δημοσιοκάφρος και λέει ότι θέλει. Χωρις εξοπλισμό, χωρίς ηγεσία, χωρίς επαρκή νούμερα, να δεις πως γίνονται ήρωες οι πυροσβέστες. Λες και μας λείπανε οι ήρωες - σε αυτό τον τόπο πιο πολλούς ήρωες παρά λάχανα βγάζουμε. Δεν χρειαζόμαστε ήρωες-τοτέμ για να φτιάχνουν δεκάρικους οι δημαγωγοί, οργανωμένους φιλότιμους επαγγελματίες θέλουμε, να κάνουν καλά τη δουλειά τους και να γυρίζουν ζωντανοί στα σπίτια τους και στα παιδιά τους. Τόσο δύσκολο είναι πιά;

Μια κυβέρνηση-τουρλουμπούκι που ψάχνει σε ντανιλους/εξάρχεια/αλκάιντες/εβραιομογγόλους/αρειανούς (αν δεν τους μάζευε ο Ρουσόπουλος, μέχρι και στον Βόλντεμορτ θα το ρίχνανε) τους εγκέφαλους μιας σκοτεινής και μυσαρής συνωμοσίας εναντίον μας. Και βγαίνει ο Κωστάκης, ο Μπους της Ελλάδος, με το μποφάν (ηθελημένα παραλείφθηκε το ύψιλον) που φόραγε μόλις κήρυξε τον πόλεμο ο Μπούς της Αμερικής και να λέει, με την πλέον ανέκφραστη μουτσούνα ότι αισθάνεται θλίψη και οργή (ντροπή δεν αξιώθηκε να αισθανθεί) και να ορκίζεται ότι όλα θ'αντιμετωπιστούν. Ο κλέφτης με τους όρκους του κ' η πουτάνα με τα δάκρυά της. Κι απο την άλλη, ο Μπόμπ ο Σφουγγαράκης να λέει "α, δεν έγινε τίποτε, λίγο τσουρουφλίστηκαν τα μάρμαρα". Τι λίγο, ρε χαμένε; Μόλις θα βρέξει και θ'άρχίσουν να λιώνουν επειδή έχουν γίνει ασβέστης, εκεί να σε δώ. Η ο άλλος ο χαμουράι ο πολυτονιάτης που ξέθαψε αμέσως την ασύμμετρη απειλή; Στείλτε τον επιτέλους στο σπίτι του, μπάς και μάθει και ποιός είναι. Ας μην μιλήσω για τον γενικό γραμματέα πολιτισμού, τον ανεκδιήγητο λίγδα με τη μουστάκα (εδώ και τώρα αγγούρια, κύριοι) που έκανε τον καουμπόη αντί να έχει τη στοιχειώδη τσίπα να ζητήσει μια συγγνώμη...

Κι ας μην αρχίσω τα μπινελίκια για την αντιπολίτευση. Για τον Γιωργάκη τον τρίτο το μακρύτερο που έκανε ένα πέρασμα, πέταξε δυο παρόλες και πήγε ξανά για τα μπάνια του. Για την ΚυρΑλέκα και τον αρχιφασίστα τον Καρατζαφέρη, αριστερούς και δεξιούς ψάλτες στην τρομολαγνεία της κυβερνησούλας Καραμανλίτσας, με εκπρόσωπο τύπου τη Γαρούφω την Κανέλλη. Για τα παιδιά του Ντρούπυ, του κοντού δικτάτορα-wannabe που απέδωσαν λίγο-πολύ τις πυρκαγιές στη Ρεπούση και το καινούριο βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού. Ναι, ναι, λείπει κάποιος, δεν τον πολυείδα τον κυρ Αλέκο αν και οι δικοί του μάλλον καλά τα λέγανε, αλλά τα λόγια είναι τζάμπα (πιο πιθανό είναι να μου τρυπήσει μετεωρίτης τη στέγη, παρά να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ) κι απο λόγια σου ξεφουρνίζω όσα θες. Στη διοίκηση είναι το θέμα.

Την ποιά; Τη διοίκηση; Άκουσα ότι στην Ουγκάντα, τη Ζιμπάμπουε και τα μπουρδέλα απανταχού της γης, ότα η κατάσταση έχει ξεφύγει, λένε "Ελλάδα γίναμε". Ποιά διοίκηση, ρε χαμένα; Ήρθε μια φίλη μου, του εντίμου ανοιχτόμυαλου δεξιού χώρου και μου είπε: "Ο κόσμος κάνει του κεφαλιού του". Πώς να μην κάνει του κεφαλιού του, τη στιγμή που του έχει γίνει βίωμα και ένστικτο ότι η διοίκηση υπάρχει για να τον ταλαιπωρεί, να τον εκβιάζει, να τον ξεζουμίζει οικονομικά, ενίοτε και να τον δέρνει άνευ λόγου και αιτίας αλλά όχι για να τον βοηθάει, να τον ενημερώνει και να τον οργανώνει όταν υπάρχει κίνδυνος ή ανάγκη; Αλληλοφάγωμα και αλληλοσαμποτάρισμα οι επικεφαλής, εκβιαστικοί ηρωϊσμοί οι κατώτεροι και στη μέση ο απλός κόσμος να προσπαθεί μόνος του μεσα στον πανικό να κάνει κάτι (εκεί να δείς ήρωες και μάρτυρες με το στανιό, όπως η μητέρα με τα τέσσερα παιδιά που κάηκαν) ή να βρίσκει αφορμή να καθαρίσει κι αυτός λίγο δάσος να το κάνει βοσκοτόπι. Με πληγώνεις Ελλάδα και μ'έχεις γραμμένο, σε πληγώνω κι εγώ.

Υποτίθεται ότι η διοίκηση έρχεται για το λαό κι εξυπηρετεί το λαό και όχι μόνο τους άρχοντες επειδή έχουμε δημοκρατία και όχι φεουδαρχία με τους δουλοπάροικους και τους ιππότες να δουλεύουν για τους πυργοδεσπότες... Υποτίθεται.
Δεν έχουμε φεουδαρχία, αλλά δημοκρατικό κράτος... Κληρονομική ελέω θεού δημοκρατία.
Η μάλλον έχουμε μαλακοκρατία.
Από τον καιρό του ένδοξού μας Βυζαντινισμού μας κυβερνάει και μας εξουσιάζει με μικρά διαλείμματα η μαλακία και η βλακεία.
Οι πρώτες πολιτικές δυνάμεις.
Νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων (αν υπάρξουν).
Αμήν.


Ενδεικτικά αναγνώσματα:

-Bull's eye, j!
-Από ένα blog που έβλεπα με μισό μάτι, μια τριλογία που εκπλήσσει ευχάριστα: 1,2,3 (το βρήκα εδώ)
-Άλλη μια ευχάριστη έκπληξη απο τον καραφλό γαβροσχολιαστή (βρέθηκε εδώ).
-Καταιγισμός πυρών από JAGO
-Δεν είναι ανέκδοτο, είναι πολύ σοβαρό και πολύ καλό πόστ (απο εδώ).
-Ο παίκτης ζωγραφίζει και πάλι (ενδεικτικά και πάλι - είσαι και χαλκέντερος παιδί μου).