Φινίτο λα μούζικα, πασάτο λα φιέστα...

...βγήκε και ο ατσαλάκωτος στην νύμφη του Θερμαϊκού (μόνο το άνθος της πορτοκαλιάς της λείπει) ποε έχει και το μεγαλύτερο το όραμα -ένα όραμα ναααααα με το συμπάθειο, περαστικά σας οι θεσσαλονικείς, έφυγε απο την πατρίδα μου ο γαλάζιος ο κομμουνιστής κατα πως φαίνεται (αμήν!), χάσανε και τ'αρούρια (ααααμήηηηην!), κοντολογής καλό το πανηγυράκι και καλό κουράγιο στους Θεσσαλονικείς...

Όμως, στο Ευρωκοινοβούλιο ξαναβγαίνει στη φόρα το απίστευτο αίσχος του Μπολκενστάιν και δυστυχώς δεν το βλέπω να πάει άπατο σαν το αίσχος για τις πατέντες... Μήπως έχει κανείς καμμιά ιδέα για το τι θα κάνουμε;
Μήπως;
Γιατί μετά δεν θα προκάνουμε να σκεφτούμε με δεκατρείς ώρες δουλειά τη μέρα επισήμως (βάλε και τις έξτρα ώρες που θα μας βάζει να δουλεύουμε στη ζούλα ο καλός μας εργοδότης για το καλό της εταιρείας και δεν θα προλαβαίνουμε ούτε να κατουρήσουμε)...