Αντε, να φύγει το εκατοστό ποστ, να δώσω το εκατοστό πρώτο στην Εθνικη...

Να φεύγει το περσινό, ξινό σεντόνι, με τις απρέπειες γιατί τώρα χειροκροτάμε... ;)


(*warning - αυστηρώς ακατάλληλο για νεορθόδοξους/πατερικούς αναρχικούς/φάν του Γιανναρά *)

Ο Γιανναράς μίλησε υπέρ της εξελικτικής θεωρίας;
Νομίζατε.
Επειδή το έπιασα και το ξαναδιάβασα λίγο το κείμενο (περσινά, ξινά σταφύλια θα μου πείτε, αλλά επειδή το θέμα ξαναγύρισε στην επικαιρότητα και το εν λόγω κείμενο θεωρείται ότι υποστηρίζει την εξελικτική θεωρία), σαν να μου φαίνεται ότι ισχύει μάλλον το αντίθετο.

Ας το πάρουμε απο την αρχή:

"Προϊόντα διανοητικής έκπτωσης"

Δεν ξέρω αν το προσέξατε. "ΠροϊόνΤΑ". Στον πληθυντικό. Κρατήστε το αυτό, θα μας χρειαστεί.

Όταν έχουμε αυτό τον τίτλο, τι περιμένουμε να δούμε; Ποιά είναι αυτά τα προϊόντα. Πιθανότατα να δούμε το πώς και το γιατί είναι προϊόντα διανοητικής έκπτωσης. Πιθανότατα επίσης να γίνει η αντιπαραβολή με κάτι που δεν είναι προϊόν διανοητικής έκπτωσης. Αυτά περιμένουμε να δούμε, οπότε μπαίνουμε στο κείμενο.

"Στις Hνωμένες Πολιτείες της Aμερικής έχει επαναζωπυρωθεί τον τελευταίο καιρό η παλαιά αντιμαχία Δαρβινιστών και Xριστιανών Φονταμενταλιστών."

Ειλικρινά, είναι εξαιρετικός ο τρόπος που το φέρνει. Προσέξτε την έκφραση "Δαρβινιστές" για τους επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η σύγχρονη ποικιλομορφία της ζωής (και όχι μόνο) οφείλεται στη συνδυασμένη δράση της τυχαίας μετάλλαξης και της φυσικής και σεξουαλικής επιλογής. Η επιστημονική θεώρηση παρουσιάζεται σαν δόγμα, ο επιστήμονας που είδε και περιέγραψε πρώτος αυτούς τους φυσικούς μηχανισμούς αναγορεύεται σε αιρεσιάρχη και ψευδοπροφήτη. Επιπλέον οι "Δαρβινιστές" αντιπαρατίθενται με τους "Φονταμενταλιστές", κάνοντας πιο έντονο τον παραλληλισμό σύγκρουσης θρησκειών ή μάλλον παραθρησκειών και αιρέσεων. Ο συγγραφέας θα παίξει αρκετά στο ίδιο μοτίβο παρακάτω.
Ένας καλόπιστος παρατηρητής θα έλεγε ότι απλώς είναι το διανοητικό πλαίσιο του θεολόγου που τον κάνει να βλέπει τα ζητήματα με θεολογική σκοπιά. Εγώ δεν θέλω, ούτε μπορώ να είμαι καλόπιστη απο τη στιγμή που γνωρίζω ότι ο θεολογικός "λογος" δεν είναι λόγος ανταλλαγής και παροχής πληροφοριών, αλλά λόγος προσηλυτιστικός (δηλαδή λόγος αλλοίωσης συνειδήσεων).
Παμε παρακάτω λοιπόν...

Eδώ και πολλά χρόνια οι Φονταμενταλιστές είχαν κατορθώσει να απαγορευτεί η διδασκαλία του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών στα σχολεία αρκετών Πολιτειών.
H απαγόρευση δεν άντεξε στον χρόνο, ο Δαρβινισμός ξανακέρδισε έδαφος και σήμερα οι Φονταμενταλιστές δίνουν μάχη οπισθοφυλακών: Zητάνε να διδάσκονται τα παιδιά όχι μόνο την εξελικτική θεωρία, αλλά και τα κενά που αυτή εμφανίζει, όπως και την ερμηνευτική άποψη ότι κάποια Aνώτερη Δύναμη σχεδίασε το φαινόμενο της ζωής (θεωρία του «ευφυούς σχεδιασμού» – Intelligent Desigh(sic)).

Εδώ εξακολουθεί να υπονομεύεται το κύρος τηε εξελικτικής θεωρίας έμμεσα:
-"Διδασκαλία του Δαρβίνου" πάλι, λες και έχουμε να κάνουμε με τη διδασκαλία ενός ιδρυτή θρησκείας (ή αιρεσιάρχη) και όχι με την περιγραφή φυσικών μηχανισμών απο έναν φυσιοδίφη παρατηρητή. Θα'θελα να'ξερα, για τις νέες θεωρίες της Φυσικής θα χρησιμοποιούσε τον όρο "διδασκαλία του Αινστάιν"; Για την Κλασσική Μηχανική τον όρο "διδασκαλία του Νεύτωνα";
-Οι φονταμενταλιστές παρουσιάζονται λίγο-πολύ σαν η αδύναμη, -και γιατί όχι- αδικημένη παράταξη. Ειδικά τη στιγμή που ο Γιανναρόχρηστος υπονοεί ότι είναι δεδομένο ότι τα "κενά" αμφισβητούν την επικρατούσα θεωρία για τους μηχανισμούς εξέλιξης και καταγωγής των ειδών (που δεν, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα) και τη στιγμή που οι φονταμενταλιστές εκφράζουν απλώς μια εναλλακτική "ερμηνευτική άποψη".
Είναι απλά υπέροχο το πόσο επιδέξια καταδικάζει την εξελικτική θεωρία (χωρίς να δείχνει ότι ταυτίζεται με τους φονταμενταλιστές) και το πόσο έντεχνα υποβιβάζει την εξελικτική θεωρία στο επίπεδο της θρησκευτικής αίρεσης. (*Διεγράφησαν metablogging κακίες*).

Eχει πάρει τέτοιες διαστάσεις η αντιμαχία, ώστε και ο πρόεδρος Mπους (μαχητικά στρατευμένος στην παράταξη των Φονταμενταλιστών) έσπευσε να παρέμβει ανοιχτά: Δήλωσε ότι θεωρεί απαραίτητο να παρουσιάζονται στη σχολική διδασκαλία όλες οι ερμηνευτικές προτάσεις οι σχετικές με την προέλευση της ζωής και την καταγωγή του ανθρώπου. H παρέμβασή του ήρθε να τονώσει αποφασιστικά τους Φονταμενταλιστές, μαζί με την ανάλογη δήλωση του «κεντρώου» ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή Tζον Mακ Kέιν.

Τίποτε καινούριο απο πρίν. Μόνο προσέξτε το πόσο ουδέτερος και μετριοπαθής παρουσιάζεται ο Μπους της Αμερικής και πόσο ήπια είναι η διατύπωση που έβαλα σε έμφαση. Και πάλι "ερμηνευτική πρόταση" είναι ένα σύνολο μηχανισμών που έχουν περάσει τη βάσανο της επιστήμης και των οποίων την αλήθεια ενισχύει κάθε καινούριο εύρημα, "ερμηνευτική πρόταση" ιδίου κύρους και οι μυθοπλασίες που δεν στηρίζονται παρα μόνο απο την κυκλική λογική της επίκλησης της αυθεντίας της Βίβλου.

Eίναι γνωστό από πλήθουσες δημοσκοπήσεις και στατιστικές ότι ο μέσος όρος διανοητικής καλλιέργειας στην κοινωνία των HΠA είναι δραματικά χαμηλός, παρά την καύχηση για την ύπαρξη εκεί κάποιων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων που πραγματικά πρωτοπορούν στον σύγχρονο κόσμο. Eνας Eυρωπαίος, έστω και μέτριας παιδείας, μάλλον θα θεωρήσει παιδαριώδη την αντιμαχία Δαρβινιστών και Φονταμενταλιστών, στερημένη στοιχειώδους σοβαρότητας τόσο επιστημονικού όσο και μεταφυσικού προβληματισμού.

H πρώτη φράση της παραγράφου αυτής είναι σωστή συντακτικά και γραμματικά, με χρήση σπάνιων και καραγκλαγκλάν λεκτικών τύπων αλλά ουσιαστικά στερούμενη ουσίας. Πως ορίζεται η διανοητική καλλιέργεια; Αν υπάρχει μέσος όρος,τι θέλει να πεί ο ποιητής; Ότι υπάρχει ποσοστικός δείκτης. Πως και σε τι μετριέται αυτός; Που θα βρώ διανοητοκαλλιεργειόμετρο να την μετρήσω - και να βγάλω και μέσο όρο; Σε σύγκριση με ποιούς είναι χαμηλός ο μέσος όρος διανοητικής καλλιέργειας, με τους Ευρωπαίους, με την υφήλιο, με τους Ζουλού;
Αν η πρώτη πρόταση είναι τυπικά αστήρικτη και στερείται νοήματος (φτιάξτε τη σύνθετη λέξη), σε συνδυασμό με τη δεύτερη, είναι μια έξυπνα καλυμμένη επίθεση στην Εξελικτική θεωρία. Ξανα μας υπενθυμίζει ότι "Δαρβινισμός" (επιστημονική εξελικτική θεωρία δηλαδή, αλλά πρέπει να το δείξουμε σαν αίρεση) και φονταμενταλισμός, μπαίνουν στο ίδιο σακί και είναι και τα δύο προϊόντα διανοητικής έκπτωσης (ο πληθυντικός που σας έλεγα...). Έπεται ότι σαν Ευρωπαίοι άξιοι του ονόματός τους, που έχουμε και μια διανοητική καλλιέργεια νααα -μετά συγχωρήσεως- οφείλουμε να θεωρούμε την αντιμαχία τους σαν παιδαριώδη, επειδή -εννοείται, αλλά δεν το λέμε καθαρά για να μην μας πάρουν με τις πέτρες- είναι και τα δύο λακαμίες. Και καταφέρνουμε και τους διανοητικά έκπτωτους υποστηρικτές της εξελικτικής θεωρίας να πιστέψουν ότι είμαστε με το μέρος τους.
Μιααα χαρά.

Bέβαια, το αυτοκτονικό πείσμα ευτελισμένων Eυρωπαίων πολιτικών να επιβάλουν στανικά και στις κοινωνίες της E.E. το αμερικανικό εκπαιδευτικό μοντέλο, έχει κιόλας συνέπειες τραγικής υποβάθμισης τής κατά κεφαλήν καλλιέργειας. Παρ' όλα
αυτά ίσως μπορούμε ακόμη στην Eυρώπη να θεωρούμε κατανοητή τη διαφορά που διαστέλλει μια επιστημονική από μια μεταφυσική ερμηνευτική πρόταση. Nα μην τις βάζουμε και τις δυο στο μίξερ της ιδεολογίας παράγοντας μικρονοϊκό φανατισμό.

Αφού ταύτισε, ωραία-ωραία, το Δαρβ...γαμώτο, μου το κόλλησε, γιανναραδίζω- την Εξελικτική Θεωρία με τις μεταφυσικές ερμηνευτικές προτάσεις, ο γίγαντας Γιανναρόχρηστος, αφού ανεμίσει τη φανέλα και στείλει φιλάκια στους αριστερονεορθόδοξους αντιιμπεριαλιστές** κάνει τον ελιγμό, λέγοντας το αντίθετο απο αυτό που άφηνε να εννοηθεί πιο πρίν..
ΤΩΡΑ μας λέει το πως είναι διαφορετική μια επιστημονική απο μια μεταφυσική ερμηνευτική πρόταση. Αφου πιο πρίν δεν έχανε ευκαιρία να λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι ο "Δαρβινισμός" είναι μεταφυσική θεωρία (διδασκαλία ενός ανθρώπου, η ίδια η λέξη "Δαρβινισμός", τα παράλληλα με το φονταμενταλισμό).
Και είναι ελιγμός, όπως θα δείτε παρακάτω.

Mια επιστημονική πρόταση προκύπτει από την παρατήρηση, το πείραμα και τη μαθηματική επεξεργασία των αποτελεσμάτων τους. Φιλοδοξεί να ερμηνεύσει δεδομένα της αισθητής πραγματικότητας, κάθε επιμέρους έκφανση στο γίγνεσθαι της κοσμικής ύλης - ενέργειας. H επιστημονική ερμηνεία των φυσικών γεγονότων οριοθετείται, έχει ως όριο την αντικειμενικά δεδομένη πραγματικότητα και την αντικειμενική (προσιτή σε όλους) διαδικασία ή μέθοδο της έρευνας. Γι' αυτό και δεν μπορεί (αποκλείεται εξ ορισμού) να απαντήσει σε ερωτήματα καταγωγικής αιτίας και τελικού σκοπού, δηλαδή «νοήματος» του φυσικού γεγονότος. Aν μπει σε αυτό το πεδίο ερμηνείας, παύει να είναι πρόταση επιστημονική.

Εχει καλώς. Ας το δεχτούμε. Αυστηρή επιστημονική ορολογία κατα τα φαινόμενα και δεν λέει ψέματα. Όμως, λίγη επιφύλαξη δεν βλάπτει. Μπορεί να έχουμε να κάνουμε με επίθεση σε δύο ή περισσότερους χρόνους.

Aντίστοιχα, μια μετα-φυσική ερμηνευτική πρόταση (είτε της φιλοσοφικής οντολογίας είτε μιας έλλογης θρησκευτικής παράδοσης) δεν μπορεί (εξ ορισμού και πάλι) να φιλοδοξήσει επιστημονική ερμηνεία των φυσικών γεγονότων. Aφορά μόνο στο «νόημά» τους (ή στην απουσία «νοήματος»), μόνο στην υπαρκτική αιτία και στο υπαρκτικό τέλος - σκοπό τους. Mια μετα-φυσική πρόταση αρχίζει από εκεί που τελιεώνει η δυνατότητα επιστημονικών πιστοποιήσεων, γι' αυτό και δεν έχει ποτέ υποχρεωτικό χαρακτήρα, έστω κι αν είναι χτισμένη με άψογη λογική μέθοδο. Kαι είναι ανεξάρτητη από τις επικαιρικές επιστημονικές αντιλήψεις κάθε εποχής – αδέσμευτη από το «ένδοξα», όπως έλεγε ο Aριστοτέλης: από τα «εν δόξη», τα νομιζόμενα σε κάθε εποχή, που υπόκεινται σε διάψευση, σε αναθεώρηση με την
πρόοδο της έρευνας.

Μάλιστα. Ευσχήμως, όμως, αφήνει να εννοηθεί ότι η μεταφυσική αντίληψη είναι πιο σπουδαία απο την επιστημονική. Είναι αιώνια, δεν έχει τέλος, σαν την επιστημονική. Είναι δημοκρατική (και σ'αγαπά), δεν εμπεριέχει καταναγκασμό και είναι ανεξάρτητη από το "προσωρινό" των επιστημονικών ανακαλύψεων, άρα είναι αιώνια και στο χρόνο. Κι επειδή είμαστε δροσερά, ποιητικά πνεύματα δεν θα περιοριστούμε απο την άκαμπτη, περιορισμένη επιστημονική θεώρηση... Αφού τα είπε και ο Αριστοτέλης - και ποιοι είστε εσείς που θα τα βάλετε με τον Αριστοτέλη... >:)

(Tο γεγονός ότι ο Aριστοτέλης είχε επιστημονικά λαθεμένη κοσμολογική αντίληψη, γεωκεντρική, δεν μειώνει στο παραμικρό τη μεγαλοφυή θεμελίωση κάθε μεταγενέστερου μεταφυσικού προβληματισμού που μας κατέλιπε. Aν υπάρχουν αντιρρήσεις ειδικά για τη συλλογιστική αναγωγή του στην αιτιώδη Aρχή του υπαρκτού, αυτές ελέγχονται από τον φιλοσοφικό, όχι από τον επιστημονικό λόγο).

Μας ξαναχτυπάει πάλι το ότι η επιστημονική άποψη είναι κάτι που δεν έχει σημασία, κάτι προσωρινό και άρα ανάξιο λόγου, σημασία έχει μόνο ο μεταφυσικός προβληματισμός. Αφου με αυτόν ασχολήθηκε ο μέγας Αριστοτέλης και ποιοί είστε κτλ.κτλ.κτλ.

Tο ίδιο ισχύει και για τη μεταφυσική ερμηνευτική πρόταση της
ιουδαιο-χριστιανικής παράδοσης: Tο βιβλίο της Γένεσης, π.χ., στην Παλαιά
Διαθήκη, είναι αμέσως φανερό ότι δεν γράφτηκε για να λειτουργήσει σαν
επιστημονική ερμηνεία της καταγωγής του σύμπαντος. O στόχος του είναι,
σαφέστατα, να προτείνει «νόημα» του κόσμου, να μιλήσει για την «αιτία» και τον
«σκοπό» της λογικής ύπαρξης του ανθρώπου, αλλά και της ύλης, της ζωής, του
κάλλους στη φύση, των σχέσεων που συγκροτούν την Iστορία.

"Αμέσως φανερό"; Δεν νομίζω ότι ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης που για να συμφωνεί με τη βίβλο έγραψε ότι η γη είναι επίπεδη και τετράγωνη θα είχε την ίδια άποψη... Αλλα, δεν έχει σημασία.
Επιμένει να μας κοπανάει με το ανώτερο, οικουμενικο και τέλειο της μεταφυσικής σκέψης: "Δεν μιλάμε για την καταγωγή, ας λέει η επιστήμη ότι θέλει", αλλά εμείς ξέρουμε την "αιτία" που το σύμπαν είναι έτσι και τον σκοπό του. Όπερ και μεταφράζεται: Η επιστήμη ας λέει ότι θέλει, μαλακίες που αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο λέει, εμείς ξέρουμε γιατί η φύση είναι ωραία, γιατί ενίοτε νικάνε οι κακοί, γιατί έγινε η ύλη (έτσι θα το έλεγε κάποιο όνομα-και-μη-χωριό blogοθεολογόπουλο που είναι μικρό και αφελές -γιου νόου χου γιου άρ-, ο Γιανναρόχρηστος, που είναι και γριά θεολόγα τάναπου, το λέει πολύ πιο έξυπνα και ψιλοδουλεμένα, αλλά η ουσία είναι η ίδια)

H γλώσσα αυτής της ερμηνευτικής πρότασης δεν θέλει να είναι επιστημονική, ούτε ιδεολογική (γλώσσα αξιωματικών αποφάνσεων, δογμάτων). Eίναι γλώσσα εικονολογική, ποιητική, τα όσα δηλώνει διαφαίνονται μέσα από τις λέξεις και πέρα από τις λέξεις, όπως πάντοτε στην αληθινή ποίηση. H αφήγηση λειτουργεί ως εικόνα, σύμβολο, αλληγορία, όχι ως περιγραφή ιστορικών συμβάντων. Δεν θέλει να μας «πληροφορήσει» για επιστημονικές πιστοποιήσεις, μόνο προτείνει «νόημα»: Aιτία του υπαρκτού είναι ο απερινόητος, ανέκφραστος, ακατάληπτος, πέρα από κάθε φύση ή ουσία «Θεός» – όχι μια νοητική σύλληψη Aνώτερης Δύναμης, αλλά Θεός που γνωρίζεται στην αμεσότητα της σχέσης, άρα που διαθέτει ό,τι εμείς από την εμπειρία μας θα ονομάζαμε λόγο, αυτοσυνειδησία, δημιουργική ενέργεια, ελευθερία από κάθε προκαθορισμό και αναγκαιότητα.

Και τώρα, αρχίζει η διανοητική ρούμπα και η κλασσική ψευδολογική μπουρδοθεολογία. Δεν ωφελεί να κάνεις λογική ανάλυση -δεν γίνεται. Λευκός θόρυβος νοημάτων είναι.
Είναι όμως τόσο αθώος ο λευκός θόρυβος νοημάτων; Έχοντας παρατηρήσει και στον ρωμιορθόδοξο-θεολογίζοντα λόγο σε blogs το ίδιο φαινόμενο, μου ήρθε στο μυαλό ένας παραλληλισμός με κάποιες συγκεκριμένες χακερικές επιθέσεις (buffer overflow attack, data injection) που προσπαθούν να "σπάσουν" τους ελέγχους ασφαλείας ενός συστήματος δίνοντας "πειραγμένη" είσοδο (πολύ μεγάλη, με ειδικούς χαρακτήρες, απαράδεκτα "φορμαρισμένη"). Μήπως, συνειδητά ή ασυνείδητα, οι θεολογίζοντες, ειδικά άμα δουν ότι κάποιος δεν προσηλυτίζεται, προσπαθούν να αλλοιώσουν τη συνείδησή του με σκοπό να τον "σπάσουν" ψυχολογικά για να τον αχρηστέψουν;

H αλήθεια μιας «προσωπικής» ύπαρξης (της μάνας, του φίλου, του Aλλου της ερωτικής αμοιβαιότητας) δεν αποδεικνύεται επιστημονικά, κερδίζεται ή χάνεται στην περιπέτεια της σχέσης. Στο βιβλίο της Γένεσης η αλήθεια της προσωπικής ύπαρξης Θεού Δημιουργού προτείνεται να προσεγγιστεί μέσα από την εμπειρία του κάλλους και της σοφίας των υπαρκτών – να γνωρίσουμε τον Δημιουργό όπως τον ζωγράφο από τη ζωγραφιά του, τον μουσουργό από τη μουσική του. Oχι υποχρεωτικά. Mπορούμε να επιλέξουμε το μη-νόημα, την εξίσου μετα-φυσική πρόταση ότι όλα είναι «τυχαία»: μια ριξιά που έφερε αμέσως εξάρες μέσα από απειρία (δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων) πιθανότητες.

Κατ'αρχάς, η αλήθεια μιας προσωπικής ύπαρξης φυσικά και επιβεβαιώνεται με ωσεί επιστημονικό ήτοι εμπειρικό τρόπο, μπουρδολόγοι μου. Τη μάνα μου την βλέπω, την αγγίζω, ζω μαζί της, πίνουμε καφέ. Δεν υπάρχει στο μυαλό μου και μόνο, έχω εμπειρία μαζί της. Με τη λογική σας, ακόμα κι αν δεν αποδεικνύεται επιστημονικά, μπορεί να υπάρχει ο Χάρι Πότερ/ο Ντόναλντ Ντάκ/ο Ηρακλής Πουαρό/ο Γκέντ(που σχεδόν πέθανε για να σώσει τον κόσμο)/η Κάντυ Κάντυ/η Σέιλορμουν (που πέθανε κι αυτή για να σώσει τον κόσμο) εφόσον δηλώνω ότι έχω την εμπειρία της προσωπικής σχέσης μαζί τους -ακόμη κι αν δεν μπορώ να την αποδείξω εμπειρικά- και εφόσον, σε ένα παράλληλο σύμπαν θα μπορούσαν να είναι υπαρκτές οντότητες...
Από την άλλη, είναι σίγουρο ότι γνωρίζουμε τον δημιουργό (ή όποιον δημιουργό) μέσα απο το έργο του; Ας κάνουμε εναν παραλλληλισμό: Αν μαθαίναμε εξαφνα ότι π.χ. η Τζοκόντα δεν είναι έργο του Λεονάρντο άλλα του άγνωστου ΠωςΤονΛενέλλο, θα την έκανε αυτό λιγότερο αριστούργημα; Θα ήταν λιγότερο σοβαρό αντικείμενο μελέτης;

Αλλά έβαλα τα προσωπικά μου κολλήματα στη μεση, και μου ξέφυγε το σημαντικότερο. Οι μάσκες πέφτουν: ο Γιανναράς υποστηρίζει τον δημιουργισμό κάργα. "Δημιουργός" με δέλτα κεφαλαίο παρακαλώ για το θεό, το κάλλος και η σοφία των υπαρκτών οφείλονται σε αυτόν το θεό, όπως π.χ. η αρμονία μιας σύνθεσης του Μπάχ οφείλεται στον Μπάχ. Αφού είναι πονηρός όμως και έχει και μια διανοητική καλλιέργεια τόση,τόση και περισσεύει και μια σπιθαμή σεβαστού μεγέθους, δεν το λέει αφελώς σαν τους αμόρφωτους τους Γιάνκις, το λέει εμμέσως και την πονηριά και τη διπλωματία που έκανε τους βυζαντινούς άρχοντες περιζήτητους διπλωμάτες.
Και είναι και πολύ έξυπνος ο τρόπος που χαρακτηρίζει την επιστημονική άποψη για την εξέλιξη της ζωής (και όχι μόνο) σαν ανοησία. Αφαιρώντας τον παράγοντα της αναγκαιότητας και παραβλέποντας τον σημαντικό ρόλο της ανάδρασης, υποβιβάζει την επιστημονική άποψη για τους εξελικτικούς μηχανισμούς τόσο στη βιολογία όσο και στην κοσμολογία σε ένα α-νόητο παιχνίδι ζαριών, σε φτηνή μεταφυσική του ακαλλιέργητου τζογαδόρου. ω,ρε, κολλητικός είναι, γιανναραδίζω κι εγώ. Μπροστά στους τζογαδόρους που καταγράφουν τις ριξιές του ζαριού, η θεολογική, παρφουμαρισμένη, στολισμένη και ποιητική μεταφυσική φαίνεται απείρως πιο ελκυστική.
Ο Γιανναράς υποστηρίζει τη εξελικτική θεωρία; Νομίζατε.
Άντε να υποστηρίζει τον ευφυή σχεδιασμό, την εξελικτική θεωρία πάντως σίγουρα δεν την υποστηρίζει.

<H Γένεση προτείνει να γνωρίσουμε τον άνθρωπο ως συνομιλητή του Θεού, τον Θεό ως εραστή μανικότατον του ανθρώπου. Aν αυτός ο φίλος και ερωμένος του Θεού προήλθε από μακρά εξελικτική διαδικασία ή αν συνιστά άλμα ή ρήξη στην εξέλιξη των ειδών, είναι πρόβλημα μόνο της επιστημονικής έρευνας.

Εδώ πάω πάσο. Με τρώει η γλώσσα μου για κάτι παροιμίες με όργανα καλλωπισμού και όργανα αναπαραγωγής, για θεολογική σκέψη -και απλώς σκέψη- που προορίζεται να χρησιμοποιεί το ανδρικό γεννητικό όργανο ως υποζύγιο, για καταπιεσμένες σεξουαλικές κλίσεις και προτιμήσεις που η ορθόδοξη παράδοση θεωρεί ως απορριπτέες, για το ότι το να συνομιλείς με το Θεό είναι ένδειξη ψυχικής νόσου, αλλά δεν με παίρνει.

Θα βγούν κάποιοι να μου πουν ότι είμαι πολύ καχύποπτη. Ίσως.Ωστόσο ο θεολογικός λόγος είναι εξ' ορισμου προσηλυτιστικός, δηλαδή έχει σκοπό την αλλοίωση και τον προσεταιρισμό μιας συνείδησης. Για να χρησιμοποιήσω κομπιουτερίστικους όρους, ο θεολογικός λόγος είναι mind hacking. Δείτε το παραπάνω σαν ανάλυση μιας πολύ έξυπνης Mind intrusion επίθεσης.

Μάθε και προφυλάξου, δηλαδή