Bonus Post - Πώς να αποκτήσετε το δικό σας αγιο λείψανο.

Σαν καλή μαγισσούλα και γνώστρια αποκρύφων τεχνών, θα σας αποκαλύψω, σε γενικές γραμμές, έναν τρόπο για ν'αποκτήσετε κι εσείς το δικό σας άφθαρτο, άλιωτο και δυνάμει θαυματουργό λείψανο. Την τεχνική την γνωρίζει η καθολική εκκλησία και την έχει χρησιμοποιήσει σε ούκ ολίγες περιπτώσεις.
1) Βρίσκετε το κατάλληλο πτώμα. Θα ήταν παρακινδυνευμένο να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε μόνος/η σας: οι νομικές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι ολέθριες. Καλύτερα πάρτε κρυφά κάποιο αρκετά φρέσκο απο το νεκροταφείο ή περιμένετε κάποιον (κατα προτίμηση ευσεβή, αλλά δεν είναι αναγκαίο) ετοιμοθάνατο να καταλήξει. Τώρα βέβαια αν δεν είστε απλώς ένας ιδιώτης αλλά σημαίνον στέλεχος της εκκλησίας η απόκτηση ενος πτώματος θα σας είναι σαφώς πιο εύκολη και απροβλημάτιστη, αλλιώς χρησιμοποιήστε τα social engineering ταλέντα σας.
2) Ετοιμάστε το εργαστήριο: Προμηθευτείτε απαραιτήτως ένα στεγανό κιβώτιο και αρκετό πριονίδι. Συνιστάται επίσης να προμηθευτείτε αρκετά λίτρα αρωματικού ελαίου: το tea tree oil είναι φτηνό και κάνει καλή δουλειά. Μπορείτε να κάνετε και συνδυασμούς, αποφύγετε όμως το "Chanel No.5" ακόμα και αν ήταν της αρεσκείας του μακαρίτη - θα προκαλέσετε δυσμενή σχόλια. Αν έχετε το μέσο η τα social engineering ταλέντα προμηθευτείτε άγιο μύρο.
3) Η βρώμικη δουλειά αρχίζει. Κάντε ενα καλό κλύσμα στο πτώμα με νερό και κατόπιν με αρωματικά. Αυτό απομακρύνει τα περιττώματα και τους μικροοργανισμούς που θα ξεκινήσουν τη σήψη, ενώ ταυτόχρονα, μετά τη διαδικασία το πτώμα αντί να μυρίζει πτωμαϊνη, θα ευωδιάζει. Αφού τα εντόσθια καθαρίσουν, καλή ιδέα είναι ο τελευταίος υποκλυσμός να μείνει μέσα στο πτώμα για να ποτίσει καλά. Φράξτε το απηυθυσμένο με φελλό. Θα σας συνιστούσα να μην χρησιμοποιήσετε καουτσουκένια ή πλαστική τάπα, ούτε και butt plug γι'αυτή την περίπτωση, ακόμα κι αν τα έχετε πρόχειρα, ακόμα κι αν είστε σίγουροι ότι ο μακαρίτης ή η μακαρίτισσα τα λάτρευε - τα αιθέρια έλαια μπορεί να τα διαβρώσουν. Θα σας συνιστούσα επίσης να αφαιρέσετε το αίμα, και να το αντικαταστήσετε με υγρό ταρίχευσης με την προσθήκη ελαχίστου αρωματικού διαλύματος αν σας περισσεύει. Εαν είστε σίγουρος ότι τα ενδύματα του εκλιπόντος δεν πρόκειται να αφαιρεθούν και εάν δεν είστε σιχασιάρης καλόν είναι να αφαιρέσετε τα εντόσθια και να γεμίσετε την κοιλότητα με πριονίδι εμβαπτισμένο σε μύρο. Το άνοιγμα μπορεί να γινει με οποιοδήποτε κοφτερό εργαλείο (συνιστάται νυστέρι, ενώ στην ανάγκη μπορείτε να χρηιμοποιήσετε ένα πολύ ακονισμένο χασαπομάχαιρο ή ενα X-acto) ενώ για το κλείσιμο αρκεί μια σακορράφα και αρκετός σπάγγος, κατά προτίμηση καννάβινος.
4) Πλύντε καλά το πτώμα και αφού στεγνώσει καλά απλώστε μια στρώση κερί στο πρόσωπο. Μακιγιάρετε ελαφρά, ακόμα κι αν εν ζωη ο μακαρίτης ή η μακαρίτισσα λάτρευε το πιο έντονο μακιγιάζ.
5) Βάλτε το πτώμα στο φέρετρο και τοποθετήστε το φέρετρο σε μέρος ξηρό και δροσερό που μπορεί να σφραγισθεί αεροστεγώς. Ελάχιστα πρίν το σφραγίσετε, σφηνώστε στα δάχτυλά του ένα κεράκι ή ένα φύλλο χαρτι και ανάψτε. Το οξυγόνο θα καταναλωθεί και το πτώμα θα βρίσκεται σε σχεδόν ιδανικές συνθήκες μουμιοποίησης. Συνιστάται η προσθήκη ενός ή περισσοτέρων αφυγραντών, οι οποίοι είναι άμεσα διαθεσιμοι σε οποιοδήποτε κατάστημα εργαλείων και δομικών υλικών. Αν καταφέρετε μάλιστα να κάνετε τη διαδικασία το χειμώνα, στο κρύο, η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη.
6) Περιμένετε λίγους μήνες πριν ξεπακετάρετε το προϊόν. Με λίγη τύχη, το αποτέλεσμα θα είναι άψογο.

Συντήρηση:
1)Διατηρείτε το άγιο λείψανο σε δροσερό και ξηρό μέρος. Αν παρ'ελπίδα πρέπει να το τοποθετήσετε σε υγρά μέρη, καλύψτε το πολύ προσεκτικά με ένα λεπτό στρώμα κερί.
2) Για να διατηρήσετε την ευωδία, συνιστάται περιοδικά να απομακρύνετε την τάπα και να ξαναγεμίζετε δια του απηυθυσμένου το λείψανο με αρωματικό έλαιο. Δεν χρειάζεται πολύ. Προσέξτε να μην σας δούν - οι εξηγήσεις που θα έχετε να δώσετε θα είναι μάλλον πολύπλοκες.

Εγχώρια πρακτική:
Από όσο γνωρίζω, η εν λόγω πρακτική δεν χρησιμοποιείται απο την Ελληνικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν, τα θαύματα της οποίας είναι αυθεντικά.

Υ.Γ: Το παρόν είναι μια προσπάθεια ορθολογικής εξήγησης του φαινόμενου των μυροβλητών αγίων και των "θαυματουργώς" διατηρουμένων λειψάνων (με λίγο χιούμορ για να σπάσει το γκράν γκινιόλ του θέματος).