2006/01/21

Το πιό σιχαμερό βιβλίο της βιβλιοθήκης μου...

Κάποτε, πρίν απο κάμποσα χρόνια, είχα γοητευτεί απο το κίνημα της ρωμιοσύνης. Πίστευα ότι όλη η κακοδαιμονία αυτής της έρμης χώρας οφειλόταν στο ότι απαρνήθηκε την αληθινή ορθοδοξία για χάρη του δυτικόφερτου φονταμενταλισμού. Διάβαζα Γιανναρά, "NEMECIN" και κάποια στιγμή, μόλις έμαθα για μια κριτική του Φασισμού απο την ορθόδοξη σκοπιά, πήρα το βιβλίο. Λεγόταν "Η τρίτη ιδεολογία και η ορθοδοξία", την είχε γράψει ένας μυστήριος ονόματι Δημήτρης Κιτσίκης (γιός του γνωστού Νικολάου Κιτσίκη όπως έμαθα αργότερα), καθηγητής ιστορίας στον Καναδα (αν κρίνω και απο το άλλο ανεκδιήγητο κωλομπότσι, τον Henry Makow, μπορεί ο Καναδάς να βγάζει γαμώ τις τραγουδιάρες, αλλά όσο για καθηγητές ανθρωπιστικών επιστημών, γάμησέ τα). Έφτασα μέχρι τέλος, ωσπου τα μάτια μου έπεσαν σε αυτό το κομμάτι.
(...όσοι είστε ειρηνιστές βολεψάκηδες, γραικύλοι, φωταδιστές και φραγκεμένοι προοδευτικάριοι σαν εμένα, καλά θα κάνετε να πάρετε αντιϊσταμινικά ή Imodium. Μπορεί να σας προκαλέσει ναυτία...)

"Η Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρξε θεοκρατία και συνεπώς πλήρης και αληθής άμεση δημοκρατία(sic), στο μέτρο που η αυτοκρατορία ήταν εκκλησία."

Εκεί έμεινα κάγκελο. Μπουκοτόν περλέ και ντεμισέ, δηλαδή; Απο που και ως που το Βυζάντιο των αλληλοσφαζομένων αυτοκρατόρων και των αλληλοξεκωλιαζομένων καλογέρων ήταν αληθινή δημοκρατία; Εγώ ήξερα σαν -όχι αληθινή, ούτε πλήρη, αλλά το πλησιέστερο σε- δημοκρατία το αρχαίο αθηναϊκό πολίτευμα. Έλεος, δηλαδή. Δεν πίστευα αυτό που διάβαζα, οπότε είπα να προχωρήσω, μήπως έβλεπα κάτι πιο λογικό.

Και μετά πέφτω σε αυτό το κομμάτι:

"Ισως όμως ο καιρός πλησιάζει και της πολιτικής αναβιώσεως της απανταχού Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και σε όλη την έκταση της Ενδιάμεσης Περιοχής(sic), όπου μπορεί να εμφανιστεί ένας Μέγας Κωνσταντίνος για να αναλάβει - καθαριζόμενος κοντά στον πνευματικο του γέροντα(sic) - την θεοκρατία της Ορθόδοξης Πολιτείας, υπο την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Όρους. Διότι μόνο αυτή η θεοκρατία θα είναι σε θέση να καταργήσει τον δυτικό πολιτισμό(sic). Για τούτο είναι πολύ σημαντικό, όλοι οι ορθόδοξοι να καταλάβουν το μάταιο των προσπαθειών της τρίτης ιδεολογίας(=φασισμού) και να οδήγηθούν προς το νέο τούτο πολίτευμα, αποκλειστικά και μόνο απο την Ορθοδοξία.
Μια θεοκρατική κυβερνηση θα έχει υπουργούς και πρωθυπουργό οι οποίοι θα παίρνουν πολιτικές αποφάσεις κατόπιν εξαγνισμού με προσευχές και πνευματική καθοδήγηση(sic) από γέροντες μοναχούς του Αγίου Όρους. Φυσικά τα μοναστήρια και οι μοναχοί καθόλου δε θα μετάσχουν στην πολιτική(sic)."

Σφεντόνισα το βιβλίο στην άλλη άκρη του δωματίου, ενώ το συνόδευα με φράσεις συνουσίας σημαντικές με αντικείμενο την έδρα του και τους μαλάκες που του την έδωσαν, την θεία του, την Παναγία του και την ορθοδοξία του.

Την άλλη μέρα πήγα και αγόρασα το "Κατα Γαλιλαίων" του Ιουλιανού και τον "Αληθή Λόγο" του Κέλσου.

Υ.Γ. : Πολύ θα ήθελα να μάθω σε τι διαφέρουν οι πιο πάνω απόψεις από παρόμοιες απόψεις των Αμερικανών φονταμενταλιστών. Προκαταβολικά σας δηλώνω ότι τα επιχειρήματα "Επειδή η δυτική Χριστιανοσύνη έχει απωλέσει την επαφή με τη θεότητα ένώ η ορθοδοξία όχι" και "Ο φονταμενταλισμός καλέι στη συμμόρφωση με ηθικό κώδικα ενώ η ορθοδοξία καλέι στην ένωση σε μια αγαπητική κοινωνία προσώπων" ισοδυναμούν με το επιχείρημα "Δεν είναι σκατό, η θειά μας το'χεσε" και άρα απορρίπτονται εξ'αρχής ως έωλα.

6 σχόλια:

funEL είπε...

ΕΥΓΕ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΙ ΕΝΑΣ ΣΩΣΤΟΣ ΛΙΑΚΟΥΡΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑΤΕ ΜΕ ΤΗ ΠΡΩΤΗ
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
... ΚΑΠΟΤΕ ΘΑΝΑΙ ΑΡΓΑ
ΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ.
ARBETT MACHT FREI ή κάτι παρόμοιο.

penguin_witch είπε...

arbeit macht frei... Ολαρία ιλαρά!
Ο εν λόγω καθηγητής είναι φαν της 17η Νοέμβρη (προφανώς επειδή την αποτελούσαν παπαδοπαίδια) αλλά είναι και φανατικός οπαδός των τελετουργικώς σοδομισμενων μογγ... παρντόν, Τούρκων... Οπότε, δεν ξέρω κατα πόσον είναι σωστός Λικουρορθόδοξος καθηγητής ;)

Μακροημέρευση και ευτυχία +ευλόγησον!

penguin_witch είπε...

@Τελαμώνας: Συντεχνιακό ήταν, και μάλλον τσαντισμένο. Απο την άλλη, όμως, τώρα που το σκέφτομαι, γιατί χρειάζονται καλά και σώνει υποκατάστημα ανοιχτό; Με κάποια ATM θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους κατά ενενηντα εννιά τοις εκατό (αναλήψεις, που θα θέλει η πλειοψηφία των πελατών) και με ένα κλάσμα του κόστους. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο ηλίθιοι για να προτιμήσουν μια λύση ακριβότερη που θα προκαλέσει αντιδράσεις απο μια λύση φτηνότερη και δοκιμασμένη. Κάποια άλλη σκοπιμότητα υπάρχει. Ίσως να μην είναι οργανωμένη κίνηση για να καταργηθεί η αργία του Σαββατοκυριάκου (αν και οι κινήσεις που βλέπω απο την κυβέρνηση με οδηγούν σε αυτή την υποψία) ίσως να έγινε για να υπάρχει ένα γραφείο που να προσφέρει στους πελάτες της τράπεζας τη "δυνατότητα" να παίρνουν καταναλωτικά δάνεια εν βρασμώ ψυχής και χωρίς να χρειαστεί να περιμένουν ένα σαββατοκύριακο με κίνδυνο να το σκεφτούν καλύτερα και να διαπιστώσουν ότι δεν χρειάζεται ούτε την αγορά να κάνουν ούτε το δάνειο να πάρουν. Πάντως για καλό των εργαζομένων των τραπεζών (και όχι μόνο) και των πελατών της τράπεζας μάλλον δεν είναι.

penguin_witch είπε...

Έχεις δίκιο, δεν θα το παίξω υπεράνω (κι εγώ στο κάτω-κάτω τραπεζικός ουσιαστικά δεν είμαι αλλά in house "ειδικός"). Και όντως κάποια "συντεχνιακά" έβλαψαν γενικώς τους εργαζομένους (δεν θέλω ν'αρχίσω τώρα, θα σου πώ μόνο ότι έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα και με τα εσωτερικά μας συνδικαλιστήρια), αλλά μήπως το "συντεχνιακό" θέμα είναι λίγο παραφουσκωμένο και χρησιμοποιείται σαν μπαμπούλας και αχυράνθρωπος; Για να μην πλατειάσω, κάποια ερωτήματα για σκέψη: Τι σημαίνει το ότι οι βιομήχανοι, οι εμποροβιοτέχνες κ.τ.λ. έχουν απο μία οργάνωση για την προάσπιση των συμφερόντων τους ανα κλάδο και οι εργαζόμενοι σε εξαρτημένη εργασία είναι πολυδιασπασμένοι, ακόμα και σε επίπεδο κλάδου και δεν εκπροσωπούνται επαρκώς απο τις οργανώσεις τους; Τι στρατηγικές μπορεί να επιβάλλει στους εργοδότες (περιλαμβάνεται και το δημόσιο) αυτή η πραγματικότητα; Είναι το "διαίρει και βασίλευε" και η τακτική του "αχυρανθρώπου" καλές στρατηγικές γι'αυτούς;

Ανώνυμος είπε...

"Η πίστη δεν μαθαίνεται , παθαίνεται" κι αυτό είναι ένα επιχείρημα που δεν το αναιρεί κανένας, γιατί προέρχεται από βιωμένο πόνο και ανάπαυση ψυχής στη συνέχεια...

penguin_witch είπε...

Η πιστη και η πνευματική ζωή είναι σημαντικές και πλουτίζουν την ανθρώπινη εμπειρία μας, την καθημερινότητα τη μοιραζόμαστε όμως "πιστοί" και "άπιστοι", άνθρωποι του κόσμου και πολίτες της επουράνιας Ιερουσαλήμ, υλιστές και πνευματικοί. Το να προσπαθούμε να πιέσουμε τον άλλο να προσαρμοστεί άκων στα οράματα μιας θρησκείας ή ενός ιδεολογήματος και να προσπαθούμε να μετατρέψουμε τα επίγεια στην "ιδεώδη πολιτεία", τον υπαρκτό ή την "Πολιτεία του Θεού" κουβαλάει μαζί της τον ολοκληρωτισμό και την τραγωδία. Χώρια που έτσι νομίζω ότι εξευτελίζουμε την θρησκευτική εμπειρία, η οποία είναι εξαιρετικά προσωπική υπόθεση και την κατεβάζουμε σε νόρμα κοινωνικής συμπεριφοράς. Είναι λίγο σαν να παίρνουμε μια πλάκα χρυσού και να τη χρησιμποποιούμε για να σταματήσουμε την πόρτα μας.